‘भग्न, भकास, उदास..!! साताऱ्यातील सिनेमा थिएटर्सची ‘अशी’ झालीये अवस्था; मराठी अभिनेत्याची पोस्ट


हॅलो बॉलिवूड ऑनलाईन। ‘बिग बॉस मराठी सीजन ४’ फेम अभिनेते किरण माने यांचा चाहता वर्ग दिवसेंदिवस वाढत चालला आहे. मालिकांमधून प्रकाशझोतात आल्यानंतर बिग बॉसचं घर त्यांनी गाजवलं. शिवाय सोशल मीडियावर विविध पोस्ट शेअर करत ते नेहमीच व्यक्त होत असतात. बिग बॉसच्या घरात असताना त्यांना ‘सातारचा बच्चन’ अशी ओळख मिळाली आणि आज त्यांनी एक कलाकार म्हणून जिल्ह्यातील थिएटरच्या अवस्थेबाबत भाष्य करणारी एक पोस्ट शेअर केली आहे. ३० वर्षांपूर्वीचे गजबजलेले चित्रपटगृह आणि आता भग्न, भकास, उदास वाटत असल्याचे त्यांनी म्हजतले आहे.

किरण माने यांनी आपल्या पोस्टमध्ये लिहिलंय, ‘वाॅSSSव कस्लं भारीय हे! सातारा स्टँडजवळ झालेल्या चकचकीत सेव्हन स्टार आय आर के मल्टीप्लेक्स’मध्ये पहिल्यांदा सिनेमा बघायला गेलो होतो तेव्हा माझी पोरगी म्हणाली होती, तिनं असं म्हणताच माझं मन धावत तीस वर्ष मागं गेलं. त्यावेळी मी तिच्या वयाचा होतो. मायणीच्या तंबूत सिनेमा पहात मोठा झालेला मी, त्यावेळची सातार्‍यातली ‘बांधीव थेटरं’ बघून असाच भारावलो होतो! …सातार्‍यातली ती सगळी सिंगल स्क्रीन थिएटर्स आठवली. पंचवीस तीस वर्ष जिथं दिवसभर माणसांचा गजबजाट, शिट्ट्या टाळ्या हशाचा गजर असायचा.. त्या वास्तू आज कुणाचीतरी वाट पहात असल्यासारख्या भग्न, भकास, उदास उभ्या असल्याचं आठवून कसंतरीच झालं. प्रभात आणि चित्रा टाॅकीज म्हणजे जुने सिनेमे ! आमच्या वडिलांच्या काळातले राज कपूर-दिलीपकुमार-देव आनंद आणि राजेश खन्ना आम्हाला इथंच भेटले. जयविजय टाॅकीज मराठमोळं. दादा कोंडके- निळूभाऊ- अशोक मामा- लक्ष्या… आजही जयविजयकडं पाहिलं की माहेरची साडी’साठी सकाळी सातपासून बायकांनी लावलेल्या रांगा आणि ‘अशी ही बनवाबनवी’ पाहतानाचे हास्यकल्लोळ आठवतात!’

‘आमच्या त्या नाजूक वयात चावट इंग्लीश पिच्चरचे ‘माॅर्निंग शो’ज म्हणजे पर्वणीच! ‘सिरोक्को’ आणि ‘आयरीस’ या दोन सेक्सी पिच्चरनी शोलेपेक्षा जास्त धंदा केला सातार्‍यात… समर्थ टाॅकीजची अविस्मरणीय आठवण म्हणजे, तिथं माझ्या ‘ऑन ड्यूटी चोवीस तास’ सिनेमाचं पोस्टर लागलंवतं. आयुष्यात पहिल्यांदा पोस्टरवर झळकलोवतो. कलाकारांच्या यादीत ‘…आणि सातारचा सुपुत्र किरण माने’ असं रंगवलं होतं. ते पाहुन भरून आलंवतं! ज्या पडद्यावर ‘मुकद्दर का सिकंदर’ पासून ‘अग्नीपथ’ पर्यन्त बच्चनच्या एन्ट्रीला थेटर दणाणून सोडलं… त्याच पडद्यावर मी दिसलो तवा सातार्‍यातल्या दोस्तलोकांनी शिट्ट्या वाजवून थेटर डोक्यावर घेतलंवतं. …आणि राधिका टाॅकिज! राधिका म्हन्लं की ‘हिम्मतवाला’ आठवतो, ‘कर्मा’ आठवतो… आखरी रास्ता, जांबाज, मैने प्यार किया, हम आपके है कौन, डर पासून सत्या, रंगीला, मुन्नाभाई… लै लै लै काय- काय आठवतं! राधिका लै जगली… पण शेवटी ‘बाजीराव मस्तानी’चा हाऊसफुल्ल शो दाखवून तिनंही शेवटचा श्वास घेतला…..सातार्‍यातल्या मल्टीप्लेक्सच्या झगमगाटात पहिल्यांदा मला थोडंसं उपर्‍यासारखं वाटलं. कुठं सातारी माज दिसला नाय. सगळे शांत-सभ्य इस्त्री केलेल्या चेहर्‍यानं फिरत होते.. दबक्या आवाजात बोलत होते. हिरो पडद्यावर दिसला की सनसनीत शिट्टी ऐकू आली नाय… इंटरव्हलला पाॅपकाॅर्न मध्ये सगळे फ्लेवर होते, पण त्यावेळच्या खारे शेंगदाणे-फुटाण्यांची चव नाही सापडली.’